W jakim wieku można zacząć naukę programowania?

Od zarania dziejów człowiek nadaje swym czynnościom rytm. Pracuje za dnia, odpoczywa nocą. Jesienią sieje ziarno, by latem zebrać plony. Wreszcie uczy się, aby jeszcze lepiej wypełniać obowiązki. Wszystkie te przykłady pokazują jedynie, że wszystko w naturze ma swój czas i swoje miejsce. Zatem – kiedy zacząć programować?

Nauka programowania – im wcześniej, tym lepiej?

Podczas gdy odpowiedź brzmi banalnie, wielu głowi się nad tajemnicą sukcesu sław. Sportowcy, muzycy, ludzie nauki, czy wzięci pracownicy. Choć przynależą do tak różnych dziedzin, wszyscy dzielą jedną cechę. Lata doświadczenia. Czego byśmy nie robili, zasada jest ta sama – by stać się mistrzem, trzeba ćwiczyć.

Nauka programowania nie różni się tu niczym od nauki piłki nożnej, czy gry na gitarze. Tak jak setki godzin gry utrwalają pamięć mięśniową, tak obcowanie z kodem pomaga dostrzegać optymalne wzorce i przewidywać możliwe rezultaty, jeszcze przed jego kompilacją. Nie bez powodu wyróżniamy kilka stopni zaawansowania programistów. Jednak choć by zostać starszym inżynierem, należy spełnić szereg warunków, ostatecznie sprowadzają się one do doświadczenia pracownika.

Nie ma drogi na skróty. Więcej czasu spędzonego na ćwiczeniach, oznacza lepsze rezultaty. Nie powinna więc dziwić odpowiedź, że by zacząć naukę programowania, wystarczy tylko podjąć odpowiednią decyzję. Im wcześniej, tym lepiej.

Nauka programowania – nie taki diabeł straszny?

Powszechne przekonanie o skomplikowaniu języków programowania, stanowi często barierę nie do pokonania. Jeszcze przed samym startem dochodzą do wniosku, że nauka programowania ich przerasta i lepiej skupić się na czymś innym. Tymczasem prawda, jest zgoła inna.

Rób małe kroki – pełny kod aplikacji może przyprawić o zawrót głowy niejednego profesjonalistę! Ciągłe powtarzanie jednolinijkowych instrukcji może zdać się nużące, jednak nie należy się spieszyć. Nadmiar informacji doprowadzi jedynie do zmieszania i frustracji. Ostatecznie lepiej opanować jedną linię kodu w tydzień, niż zgubić się w pierwszym miesiącu pomimo znajomości setki komend.

Zrozum rezultaty – brak konstruktywnej oceny to główna przyczyna spadku motywacji. Trudno o poprawę wyników, gdy nie wiadomo co robi się źle. Wbudowane kompilatory i mechanizmy śledzenia błędów to doskonałe źródło wiedzy! Niestety, by móc z nich korzystać, potrzeba nieco wprawy. Dlatego tak ważne jest wsparcie mentora, zwłaszcza w początkowym okresie.

Eksperymentuj do woli – dobra ocena motywuje do działania, jednak to praca własna przynosi najwięcej satysfakcji. Warto próbować modyfikować znane zadania o nowe rodzaje danych, warunki wejścia, czy wymagania. Być może wszystkie programy będą jedynie wyświetlać tekst, ale pozwolą w pełni zrozumieć zasadę działania funkcji.

Prawidłowo zorganizowana nauka programowania dla dzieci (jak np. w naszej szkole Insta Kółko), powinna łączyć w sobie wszystkie te cechy. Jeśli dodamy do tego indywidualne podejście, zróżnicowane języki, stałe podnoszenie poziomu skomplikowania, otrzymamy kurs godny małych geniuszów. Niezależnie od ich wieku!

Ucz się i wygrywaj, czyli konkurs InstaLogik!

Choć żal nam czasem kończyć dobre chwile, trzeba to zrobić, by móc przeżyć kolejne. Koniec wakacji jest początkiem roku szkolnego. Roku pełnego nowych wyzwań, ciekawych informacji i szans do rozwoju.

A dla przyszłych programistów przygodą jest niewątpliwie kolejna edycja naszego konkursu matematyczno-informatycznego dla dzieci. Organizowany od 2019 roku stanowi doskonałą okazję do zaprezentowania swoich umiejętności programowania w Assembly lub poznania tego języka od podstaw!
W zeszłorocznej edycji wzięło udział 3500 konkursowiczów z 500 szkół podstawowych. W tym roku mamy nadzieję na polepszenie tego wyniku i jeszcze większy odzew ze strony uczniów klas 4-8.

Jak przebiega konkurs InstaLogik?

Przejrzysta formuła turnieju składa się z trzech, następujących po sobie etapów. W pierwszym z nich uczniowie zmierzą się z serią zadań matematycznych i rozwiążą podchwytliwe zagadki logiczne. Choć z pozoru mogą wydawać się dalekie od programowania, to właśnie umiejętności analizy i stawiania trafnych wniosków, wyróżniają najlepszych inżynierów.

Druga tura wprowadza elementy Assembly – stworzenie algorytmu z użyciem pętli, czy instrukcji warunkowych. To praktyczne wykorzystanie wiedzy oraz możliwość porównania swoich pomysłów z propozycjami pozostałych uczestników.

Ostatni etap to wielki finał. Zadania są swoistym wstępem do olimpiady informatycznej dla juniorów. Kreatywność, cierpliwość, spostrzegawczość – to tylko niektóre z cech, które będą potrzebne do pomyślnego ukończenia zmagań. Jednak dla wytrwałych czekają nagrody!

Dlaczego warto wziąć udział w konkursie?

Konkurs programistyczny dla dzieci to nie tylko szansa na odkrycie nowych pasji, czy szlifowanie już posiadanych. To przede wszystkim nauka zdrowej rywalizacji, w całkowicie bezpiecznym i pełnym wzajemnego poszanowania środowisku.

Zawody odbywają się w 100% online. By wziąć w nich udział wystarczy komputer, dostęp do internetu i odrobina chęci.
Dodatkowym atutem są mini warsztaty, które przygotowują uczestników do kolejnych etapów. W finale zawalczą oni o nasze autorskie kursy programistyczne dla dzieci!

Jak się zapisać?

Rejestracja trwa do końca pierwszego etapu, czyli do 28 października g. 20:00. Uczniów rejestrują na konkurs rodzice lub nauczyciele przez stronę www.instalogik.pl. Sam udział jest całkowicie bezpłatny.

Dobry kurs programowania dla dzieci – czyli jaki?

Kursy programowania dla dzieci zdobywają współczesny rynek. Nic dziwnego. Nie ulega wątpliwości bowiem, że jest to jeden z najpopularniejszych i najbardziej prestiżowych zawodów XXI wieku. Jednak jak spośród szerokiej oferty wybrać najlepszą opcję dla swojej pociechy?

Edukacja zdalna dla dzieci? To możliwe i… skuteczne!

Praca zdalna to wyzwanie, które zatrzęsło fundamentami naszej codzienności. Przyzwyczajeni do biur oraz szeregu drobnych rytuałów, długo nie potrafiliśmy odnaleźć się w tej nieznanej przestrzeni. I tak jak stawiający pierwsze kroki malec, musieliśmy nauczyć się w niej poruszać. Nie inaczej rzecz ma się z uczniami. Zdalna edukacja to nie tylko przyswajanie kolejnych partii materiału. To nauka życia, w zupełnie nowym świecie.

Świat ten eksplorujemy wspólnie z naszymi uczestnikami. Wyruszamy w drogę, która nie ma celu – jest zaledwie początkiem przygody, jaką stanowi programowanie.

Z tego powodu tak ważna jest systematyczność i powtarzalność działań. Nasz program skupia się na ćwiczeniach praktycznych. W trakcie każdego spotkania uczniowie będą mieli okazję do rozwiązania około 10 zadań o zróżnicowanym stopniu skomplikowania. Regularna praktyka ma na celu wykształcenie obowiązkowości oraz nawyku doprowadzania swoich działań do końca. Ta umiejętność sprawdzi się także w szkole i (kiedyś) w pracy.

Motywacja i indywidualne podejście

Motywacja stanowi nieodłączny element rozwoju. Nadaje sens i pobudza nas do dalszego działania. Jeśli ambicja stanowi odzwierciedlenie naszego apetytu na sukces, motywacja pozwala na wprowadzenie go w czyn. Łatwo zniechęcić się do często powtarzanych czynności – szczególnie gdy ich rezultaty, odbiegają od zakładanych oczekiwań. Jednak kiedy rezygnacja staje się najprostszym z wyjść, odpowiednio ukierunkowana motywacja pozwoli na podjęcie trudu.

W czasie naszych zajęć dbamy o dobre samopoczucie i mobilizację uczestników na następujące sposoby:

  • śledzenie postępów – instruktorzy nie tylko zlecają kolejne zagadnienia, ale stale monitorują rozwój dziecka i w razie potrzeby wprowadzają odpowiednie procedury zaradcze. Stosowne wnioski i obserwacje są przedstawiane rodzicom w postaci cyklicznych raportów. Zarówno rodzice jak i uczniowie mają stały wgląd w zrealizowane zadania, a w każdej chwili mogą liczyć na dodatkową konsultację z mentorem.
  •  czas reakcji – dzięki kilkuosobowym grupom, prowadzący może na bieżąco oceniać postępy jej członków. Zautomatyzowany system sprawdzania odpowiedzi usprawnia ten proces i sprawia, że samodzielna praca po godzinach – jak podczas wykonywania zadań domowych – jest bardziej owocna.
  • indywidualne podejście– choć zajęcia odbywają się w grupach, od samego początku szczególną uwagę przywiązujemy do wyjątkowych cech każdego z kursantów. Rotacyjny system kooperacji sprawia, że instruktor poświęca kilka minut czasu każdemu uczniowi z osobna. Poza udzielanym wsparciem zachęca ich do stałego korzystania z kamery, co pozytywnie stymuluje poziom koncentracji.

Sprawdzone metody nauczania

Postępujące zmiany, poza ogromem możliwości, stawiają przed nami zupełnie nowe wyzwania. Aktualność informacji, bariery poznawcze, przesadne tempo – to tylko niektóre z nich.  Nie dziwi więc, że w obliczu dynamicznie zachodzących przemian, decydujemy się sięgać po to, co znane.

W oferowanych przez Instakółko szkoleniach stawiamy na profesjonalizm. Wykorzystywane materiały są wynikiem lat współpracy ze szkołami podstawowymi i kółkami informatycznymi. Nasze doświadczenie zaowocowało wydaniem podręcznika do informatyki dla klas 4, zatwierdzonego przez MEN, a autorskie narzędzia wspierają naukę programowania od najmłodszych lat.

Pomimo wspomnianych zalet warto pamiętać, że niezależnie od naszych działań, to samo dziecko zadecyduje o tym, jak wiele zechce wynieść z naszego kursu. To, co możemy zrobić jako nauczyciele, to motywować, wspierać i inspirować. Co też czynimy.

Czy każdy może nauczyć się programować?

Nikt nie rodzi się programistą. Każdy, kto odnosi sukcesy zawodowe w tej dziedzinie, ma za sobą lata spędzone na nauce i doskonaleniu się. Co więcej, nie każdy uczący się, jest na ten sukces skazany. Jednak zapisując dziecko na zajęcia informatyczne, rodzicowi nie powinien przyświecać wyłącznie cel budowania jego kariery zawodowej, a rozwijania w nim szczególnych umiejętności, jakie daje uczenie dzieci programowania. To bowiem sposób na rozwijanie pasji,  a nie gotowy plan na życie. Czy jednak są to zajęcia dla każdego? 

Uczenie dzieci programowania jest podobne do nauki innych przedmiotów, chociaż może się wydawać, że jest ono zarezerwowane dla niewielkiej grupy osób. Jednak warto wziąć pod uwagę, że jeszcze kilka wieków temu tak myślano o przyswajaniu umiejętności czytania i pisania! I chociaż wciąż mamy specjalistów w tworzeniu różnego rodzaju tekstów, to na poziomie podstawowym praktycznie każdy swobodnie operuje słowem pisanym. Podobnie może być z programowaniem.

W nauce programowania wiele zależy od nauczyciela. Jego zadaniem jest przekonanie ucznia, że nie taki diabeł straszny, jak go malują oraz że tworzenie zawiłych ciągów liczb i poleceń to umiejętność, jak każda inna.

Nauka programowania – już od wczesnych lat

Nauka języka polskiego w szkołach to coś absolutnie oczywistego. Informatyka natomiast jest nową dziedziną nauki, która bardzo dynamicznie się rozwija. Zagadnienia, które były fundamentalne jeszcze 30 lat temu, teraz są już przestarzałe i nieaktualne. Nauka programowania dla dzieci wciąż ewoluuje,  dlatego nie ma uniwersalnych, optymalnych programów, którymi posługują się wszyscy nauczyciele.

Nasze doświadczenia z uczniami szkół podstawowych pokazują jednak, że w programowaniu praktycznie każdy może podjąć pierwsze kroki. Najlepiej, aby były to kroczki jak najmniejsze, zawierające za to jak największą liczbę przykładów i praktycznych ćwiczeń.

Nauka będzie również skuteczniejsza, jeśli zostanie rozpoczęta na wczesnych etapach życia dziecka. Kursy programowania pomogą młodym osobom rozwinąć zdolności logicznego i krytycznego myślenia. Będą niezwykle przydatne w późniejszych latach oraz podczas nauki innych przedmiotów ścisłych, takich jak matematyka i fizyka.

Jak (nie) powinna wyglądać nauka programowania dla dzieci?

Częstym błędem w szkołach, jest jednak wrzucanie dzieci na przysłowiową, głęboką wodę. To najłatwiejsza droga do zniechęcenia młodych ludzi do dalszej nauki. Większość z nich już na początku uznaje, że to nie dziedzina dla nich. Niektórych można zrazić nawet na całe życie. Dlatego tak istotne jest odpowiednie podejście nauczyciela do ucznia.

Dobry instruktor cierpliwie, krok po kroku wprowadzi dziecko w podstawy i tajniki danej dziedziny, wyjaśni wszystkie wątpliwości, pokaże na przykładach i ćwiczeniach, jak we właściwy sposób wykonać daną czynność. Jest to szczególnie istotne w takich przedmiotach jak matematyka, czy właśnie informatyka.  Przede wszystkim dziecko powinno czuć wsparcie i motywację. Z racji, że jest to trudna dziedzina, nie powinno być pozostawione samo sobie. Zadaniem nauczyciela jest bycie mentorem, który stopniowo wprowadzi dziecko w świat kodów i poleceń programistycznych.

Czy każdy może zostać programistą?

Postępująca cyfryzacja otaczającego nas świata sprawiła, że programowanie ma znaczący wpływ na społeczeństwo, a zrozumienie podstaw tych procesów należy do cenionych umiejętności.  Praca w zawodzie programisty wymaga jednak rozległej, nieustannie rozwijanej wiedzy oraz  umiejętności korzystania z wielu różnych narzędzi.

Czy programowanie jest trudne? Nie jest to dziedzina nauki należąca do prostych. Nie wystarczy bowiem znajomość danego języka programowania. Trzeba umieć go jeszcze wykorzystywać w sposób jak najbardziej optymalny. Nie każdy zatem będzie gotów, by przyswoić wiedzę programistyczną na poziomie zaawansowanym.

Nieco inaczej jednak wygląda nauka programowania dla dzieci. Maluchy uczą się bowiem na początku podstaw pisania kodu i tworzenia prostych programów. Na tym etapie odnajdzie się praktycznie każde dziecko.

Dobry nauczyciel stopniowo podnosi poprzeczkę, ucząc coraz to bardziej skomplikowanych zagadnień. Kolejne etapy wymagają więc od dziecka coraz większego zaangażowania. Na pewno łatwiej jest w tej kwestii uczniom z matematyczną smykałką, które chętnie podejmują się wyzwań, jakie oferuje “królowa nauk”.

Jak zapisać dziecko na kurs programowania?

Wystarczy, że wypełnisz formularz rejestracyjny, dostępny na naszej stronie, a my wyślemy Ci dalsze instrukcje.

W szkole programowania Instakółko dzieci uczą się w małych 6-8-osobowych grupach. Uczniów dobieramy według doświadczenia, wiedzy oraz tempa pracy uczestników. Nie musisz się więc martwić, że malec nie będzie nadążał za innymi lub, przeciwnie, nudził się. 

Do każdej z grup przypisywany jest doświadczony opiekun, który czuwa nad tym, aby każde dziecko czuło się swobodnie i mogło tym samym przyswajać wiedzę we własnym, komfortowym dla siebie tempie.

Już na początku swojej programistycznej ścieżki dzieci tworzą pierwsze, proste programy. Następnie krok po kroku wdrażają się w coraz to bardziej zaawansowane aspekty dotyczące kodowania. Taki sposób przekazywania wiedzy daje nie tylko niezbędne informacje, ale również możliwość odczuwania satysfakcji z tworzenia działających programów.