Programowanie, poza byciem cenioną umiejętnością na rynku pracy, oferuje także szereg korzyści dla młodego człowieka. Uczy rozwiązywania problemów, samodzielności, analitycznego myślenia, niepoddawania się, rozbudza przy tym ciekawość i kreatywność. Nauka programowania pozwala więc na rozwój różnorodnych kompetencji dziecka, a w efekcie… wspomaga naukę w szkole!
Jakie umiejętności rozwija u dziecka programowanie?
Nawet jeżeli dziecko na późniejszym etapie edukacji zadecyduje, że programowanie nie jest dla niego, czas poświęcony na jego naukę nie zostanie zmarnowany. Programowanie wpływa bowiem na szereg umiejętności.
Programowanie uczy myśleć w sposób logiczny i kreatywny. Tworzenie „czegoś z niczego” daje poczucie spełnienia i satysfakcji. Wymaga przy tym poszukiwania najlepszego rozwiązania, a to wymusza dociekliwość i potrzebę zrozumienia mechanizmów działania od podszewki. To z kolei przekłada się na ćwiczenie przywiązania do szczegółów i ciekawość świata. Dodatkowo programowanie wybacza błędy – jeżeli program nie działa, można znaleźć błąd i go poprawić, porażki nie są nieodwracalne. Oswaja to młodego człowieka z niepowodzeniami i z nauką na błędach.
Nauka programowania wymaga skupienia, pochłania całą uwagę. To uspokaja dziecko i przywiązuje je do jednego działania. Jest to niezwykle cenne w dzisiejszym świecie, zawładniętym przez media społecznościowe, przez które zdolność do skupienia się na jednym zadaniu znacząco zmalała, także już u dorosłych.
Programowanie a matematyka i inne nauki ścisłe
Najbardziej oczywiste połączenie z programowaniem dostrzegamy zazwyczaj w naukach ścisłych. Nawet osoby, które nie mają pojęcia o tym zajęciu, utożsamiają je z matematyką. Jest ona w istocie dużą częścią programowania, dlatego też siłą rzeczy rozwija ono zdolnością z nią związane. Nie należy się jednak bać – matematyka nie jest tu rozumiana jako obliczanie ogromnych równań w głowie. Chodzi bardziej o rozumienie koncepcji wykorzystywanych w matematyce: zmiennych, współrzędnych czy większości pojęć wchodzących w skład logiki (rozumianej jako dział matematyki).
Dziecko, które zainteresowało się programowaniem, uczy się tych rzeczy w trakcie robienia czegoś, co lubi. Nie ulega więc psychologicznemu zniechęceniu, które często towarzyszy uczniom, gdy słyszą o matematyce. Posiadając tak wyuczone rozumienie wspomnianych pojęć, radzi sobie później lepiej w szkole, przez co jest bardziej zmotywowane do nauki.
Programowanie jest oparte na logice, określonych zasadach i schematach postępowania. Nauczenie się tego pomaga więc w naukach przyrodniczych, które również oparte są na takich samych założeniach. Fizyka czy chemia także opierają się na pewnych sztywnych zasadach, układach czy bazach danych, dookoła których funkcjonują wszystkie zjawiska – dokładnie tak samo jak programowanie.
Czy programowanie może pomóc w przedmiotach humanistycznych?
Nauki ścisłe to jednak nie wszystko. Programowanie jest świetną metodą nauki języka angielskiego. Wszystkie najpopularniejsze języki programowania korzystają ze składni opartej właśnie na języku angielskim. Poza tym oparte są na pewnych logicznych fundamentach, podobnie jak gramatyki języków, a rozumienie ich może wspomagać się nawzajem.
Można powiedzieć, że programowanie to sztuka komunikowania się z komputerem. Uczy prostego i efektywnego przekazywania komunikatu, co wymusza dokładne rozumienie treści, a w efekcie wyrabia nawyk dociekania. Takie schematy myślowe pomagają uczyć się przedmiotów humanistycznych, gdyż uczą rozkładania skomplikowanych informacji na czynniki pierwsze i porządkowania ich. W takiej formie łatwiej je zrozumieć i przyswoić.
Nie można zapominać o dziedzinach artystycznych! Nauka programowania dla dzieci, poza częścią techniczną, jest także działaniem w dużej mierze kreatywnym! Dziecko od początku uczy się tworzenia czegoś z niczego i zauważa płynącą z tego satysfakcję. To może rozwinąć zainteresowanie innymi kreatywnymi zajęciami, takimi jak muzyka czy plastyka i wesprzeć jego działalność na tych przedmiotach szkolnych.
Podsumowanie
Programowanie dla dzieci, poza rozumieniem prawideł technicznych, logicznych i działaniami kreatywnymi, to w dużej mierze także sztuka poszukiwania informacji. Wymaga myślenia analitycznego, ciekawości i odnajdowania najlepszych rozwiązań. To sprawia, że stymuluje cechy niezbędne w nauce – niezależnie od dziedziny i przedmiotu. Ze względu na wykorzystywanie narzędzi matematycznych, ułatwia młodym ludziom późniejsze uczestnictwo w zajęciach z tego przedmiotu w szkole. Konieczność rozbierania zadań na czynniki pierwsze i porządkowania ich w sposób logiczny pomaga w nauce zasadniczo wszystkiego, a rozumienie składni języków programowania wspomaga zdolności lingwistyczne. Wymagana kreatywność może przekładać się na zainteresowanie sztuką.
Programowanie jest więc działaniem interdyscyplinarnym, które wszechstronnie rozwija dziecko i może pomagać w nauce prawie wszystkich przedmiotów szkolnych!
