Miara progresu w InstaKółku
Uczymy przez praktykę, utrwalanie i zanurzanie w procesie samodzielnego rozwiązywania zadań. Każde zajęcia kończą się konkretnymi wynikami: liczbą zaliczonych na koncie ucznia zadań, które są miarą jego postępów.
Połowa czasu zajęć poświęcona jest wprowadzaniu nowych pojęć i wspólnemu omawianiu rozwiązań zadań przykładowych, druga część poświęcona jest na samodzielne rozwiązywanie zadań treningowych, które każdy uczeń ma na swoim koncie. W czasie pracy indywidualnej instruktor służy wsparciem obserwując na bieżąco tworzony przez uczniów kod, zaliczane zadania, zgłaszane rozwiązania. Rolą instruktora jest przede wszystkim usamodzielnianie uczniów w procesie tworzenia rozwiązań, od zrozumienia problemu, przemyślenia modelu rozwiązania i jak on działa dla wybranych danych wejściowych, po jego implementację, testowanie i iteracyjne poprawianie, aż do zaliczenia. Dlatego też instruktorzy starają się nie wskazywać wprost rozwiązań czy pokazywać błędów, a raczej pytaniami nakierowującymi zachęcać uczniów do samodzielnej odpowiedzi na własne pytania.
Poza zestawem zadań do rozwiązania na zajęciach, każdy uczeń ma na swoim koncie dodatkowy zestaw zadań utrwalających do rozwiązania poza zajęciami. Oczekujemy od naszych uczestników zaangażowania na poziomie 1 godziny zegarowej w tygodniu poza zajęciami na ich rozwiązanie. Regularna praca własna w domu pozwala na utrwalenie wiedzy zdobytej na zajęciach i sprawia, że uczniowie szybciej i pewniej programują.
Uczniowie trafiają do nas na InstaKółko, bo każdy z nich ma predyspozycje i chęci do nauki informatyki. Tempo nauki ucznia jest mierzone liczbą zaliczonych zadań i ich poziomu trudności w każdym realizowanym temacie i te liczby różnią się oczywiście pomiędzy uczniami. Ustalamy zindywidualizowane podejście do uczniów w ramach istniejącej struktury i grup na InstaKółku. Większość uczniów w grupie pracuje w tempie jaki wyznacza instruktor, który dba o to by prawie wszyscy uczniowie mieli prawie wszystkie rozwiązane zadania z aktualnie realizowanego działu.
Niemniej nauka programowania to dziedzina, w której nie ma ograniczeń prędkości, ani od dołu ani od góry. Jeśli uczeń długoterminowo rozwiązuje więcej i trudniejszych zadań niż średnio uczniowie w jego grupie przechodząc samodzielnie do kolejnych tematów w programie (musi przeskoczyć cały dział materiału) wtedy szukamy odpowiedniej grupy, która jest dalej w programie i przepisujemy ucznia do niej. Jeśli uczeń nie jest w stanie poświęcić tyle czasu, by mieć minimum połowę zadań rozwiązanych z ostatnich 3-4 bieżących tematów i potrzebuje więcej czasu, to istnieje możliwość przeniesienia do grupy, która jest we wcześniejszym miejscu programu i uczeń dostaje czas na mierzenie się z zadaniami tematów, które jego wcześniejsza grupa już przeszła. Końcowo istotne jest to, że każde rozwiązane zadanie posuwa uczniów w rozwoju do przodu, niezależnie od tempa ich pracy.
Na kontach uczniów, w zakładce „Raport z liczby rozwiązanych zadań” znajduje się tabela z informacją o liczbie dostępnych zadań i liczbie rozwiązanych i zaliczonych zadań w każdym warsztacie. Informację taką, co pewien czas, przesyłamy Państwu mailowo. Przy każdym warsztacie podana jest kategoria tempa pracy, która mówi czy uczeń pracuje w tempie grupy, czy ją wyprzedza lub pracuje wolniej. Na bieżąco obserwujemy te kategorie i jeśli widzimy taką potrzebę, w porozumieniu z uczniami i rodzicami proponujemy przesunięcie dalej lub wcześniej w programie.
A – Uczeń rozwiązuje 7 zadań i więcej, motywujemy uczniów by mierzyli się z wszystkimi zadaniami, łącznie z tymi z *. Uczeń rozumie temat dobrze, bardzo dobrze lub świetnie w zależności, w której część przedziału od 7 do maksymalnej liczby zadań się znajduje. Pracuje w tempie, w jakim w grupie wprowadzane są nowe tematy.
S – Uczeń rozwiązał wszystkie zadania i wyprzedza grupę rozwiązując zadania z nowych warsztatów samodzielnie. Wielokrotnie występująca kategoria S sugeruje możliwość przesunięcia w programie do przodu.
B – Uczeń rozwiązał prawidłowo 0-6 zadań z warsztatu. Każde rozwiązane zadanie jest świetnym ćwiczeniem intelektualnym, niemniej chcemy by uczeń rozwiązał w ramach tego warsztatu więcej zadań, by lepiej utrwalić poznawane pojęcia. Wielokrotnie występująca kategoria B sugeruje, że warto uczniowi dać więcej czasu by przerobić dokładniej tematy i uzupełnić zadania. Indywidualnie proponujemy przesunięcie do grupy, która realizuje wcześniejsze tematy.
Kategorie te nie są oceną pracy uczniów. Mówią o tempie pracy i o tym ile czasu indywidualnie uczniowie są gotowi poświęcać na naukę programowania. Każda poświęcona godzina jest wartością z punktu widzenia rozwoju intelektualnego, niezależnie od tego, czy jest to jedna czy wiele godzin tygodniowo. Naszą rolą jest umożliwienie nauki w tempie dostosowanym do tempa pracy ucznia. Oczywiście motywujemy uczniów i zachęcamy rodziców do ich motywowania by angażowali się na swoim rzeczywistym poziomie w naukę.