Filozofia

Nasza filozofia prowadzenia w rozwoju intelektualnym uczniów opiera się o praktykę, ćwiczenie umysłu przez rozwiązywanie zadań programistycznych. Zadania te wymagają wymyślenia przepisu na obliczenia i stworzenia programu, który te obliczenia wykonuje. Można powiedzieć, że najpierw pojawia się myśl, a następnie jest zapisana w języku formalnym. Każdy wprowadzany na zajęciach temat czy pojęcie informatyczne jest omawiane przez prowadzącego grupę. Następnie pojęcia te zastosowane są w praktyce do rozwiązywania przykładowych zadań. Uczniowie wraz z prowadzącym wspólnie wymyślają rozwiązanie, tworzą do niego program i sprawdzają jego poprawność.

Równolegle z pisaniem przykładowych programów uczniowie w trakcie zajęć wspólnie czytają i interpretują linia po linii zapisane w kartach pracy gotowe programy. Tak jak w przypadku języków naturalnych, uczą się pisać i czytać kod w językach programowania. Ale utrwalenie i głębsze zrozumienie zaczyna pojawiać się dopiero, gdy mierzą się sami z zadaniami.

Do każdego tematu przygotowanych jest kilkanaście zadań do rozwiązania na zajęciach i drugie tyle do utrwalenia i rozwiązania w domu.

To właśnie liczba rozwiązanych zadań jest miarą postępu w nauce na InstaKółku. Przyjęliśmy, że rozwiązanie lekko ponad połowy dostępnych zadań w każdym warsztacie (7 na warsztacie i 7 w pracy domowej) jest uśrednionym tempem pracy w ramach każdej grupy.

Miara postępów

Na tym etapie istotne jest podkreślenie, że niezależnie od tego czy uczeń rozwiązuje 2, 5, 15 czy 20 zadań w tygodniu, każde rozwiązane zadanie jest krokiem naprzód i powinno być docenione. Uczniowie mają różny poziom zaangażowania w naukę informatyki i różny poziom gotowości poświęcenia czasu na indywidulaną pracę. Staramy się umożliwić rozwój wszystkim, zarówno tym którzy pracują 1,5 h w tygodniu na zajęciach, jak i tym, którzy poświęcają na nią wiele godzin. Zajęcia oczywiście są zajęciami grupowymi i omawiany temat jest wspólny dla całej grupy. Uczniowie przypisywani są do grup wg wieku i dotychczasowego doświadczenia w programowaniu i większość uczniów idzie w tempie pracy grupy, to jest rozwiązują minimum po 7 zadań z warsztatu i pracy domowej. W przypadku niewielkiego procentu uczniów, których zaangażowanie czasowe w naukę odbiega od „średniej” dostosowujemy tempo wprowadzania nowych pojęć do ich tempa. Tym uczniom, którzy wyprzedzają grupę i realizują przez wiele tygodni tematy „do przodu” umożliwiamy przesunięcie do grup, które rozpoczęły naukę wcześniej i realizują tematy, do których uczeń dotarł już samodzielnie przed swoją grupą. Uczniom, którzy przez szereg tygodni nie nadążają z rozwiązywaniem oczekiwanej liczby zadań, umożliwiamy dołączenie do grup, które zaczęły naukę później i realizują wcześniejsze tematy. Dzięki temu otrzymują dodatkowy czas na uzupełnienie bazowej liczby zadań, która w naszej ocenie umożliwia przećwiczenie i utrwalenie pojęć potrzebnych by mierzyć się z kolejnymi bardziej złożonymi tematami.

Własne tempo

Raport rozwiązanych zadań

Na kontach uczniów, w zakładce „Raport z liczby rozwiązanych zadań” znajduje się tabela z informacją o liczbie dostępnych zadań i liczbie rozwiązanych i zaliczonych zadań w każdym warsztacie. Informację taką, co pewien czas, przesyłamy Państwu mailowo. Przy każdym warsztacie podana jest kategoria tempa pracy, która mówi czy uczeń pracuje w tempie grupy, czy ją wyprzedza lub pracuje wolniej. Na bieżąco obserwujemy te kategorie i jeśli widzimy taką potrzebę, w porozumieniu z uczniami i rodzicami proponujemy przesunięcie dalej lub wcześniej w programie.

Kategorie tempa

Kategorie tempa pracy uczniów:

A – Uczeń rozwiązuje 7 zadań i więcej, motywujemy uczniów by mierzyli się z wszystkimi zadaniami, łącznie z tymi z *. Uczeń rozumie temat dobrze, bardzo dobrze lub świetnie w zależności, w której część przedziału od 7 do maksymalnej liczby zadań się znajduje. Pracuje w tempie, w jakim w grupie wprowadzane są nowe tematy.

S – Uczeń rozwiązał wszystkie zadania i wyprzedza grupę rozwiązując zadania z nowych warsztatów samodzielnie. Wielokrotnie występująca kategoria S sugeruje możliwość przesunięcia w programie do przodu.

B – Uczeń rozwiązał prawidłowo 0-6 zadań z warsztatu. Każde rozwiązane zadanie jest świetnym ćwiczeniem intelektualnym, niemniej chcemy by uczeń rozwiązał w ramach tego warsztatu więcej zadań, by lepiej utrwalić poznawane pojęcia. Wielokrotnie występująca kategoria B sugeruje, że warto uczniowi dać więcej czasu by przerobić dokładniej tematy i uzupełnić zadania. Indywidualnie proponujemy przesunięcie do grupy, która realizuje wcześniejsze tematy.

Kategorie te nie są oceną pracy uczniów. Mówią o tempie pracy i o tym ile czasu indywidualnie uczniowie są gotowi poświęcać na naukę programowania. Każda poświęcona godzina jest wartością z punktu widzenia rozwoju intelektualnego, niezależnie od tego, czy jest to jedna czy wiele godzin tygodniowo. Naszą rolą jest umożliwienie nauki w tempie dostosowanym do tempa pracy ucznia. Oczywiście motywujemy uczniów i zachęcamy rodziców do ich motywowania by angażowali się na swoim rzeczywistym poziomie w naukę.